Jo ploro, tu plores…
Doncs això, que Santiago Segura, el director i actor de cinema, em va dir: “Soy un llorón. Yo veo una película y lloro. Y en mi vida privada, también. Por ejemplo, mi madre, con 64 años, tuvo un cáncer. Y cuando te lo dicen, ¿qué haces? Yo tenía dos casas y le dije al médico: las vendo y la llevamos a Houston. Ni Houston ni nada, respondió. No tiene cura. Las cosas que no están a tu alcance resolverlas te generan impotencia. Y esa impotencia…
Contingut exclusiu per a subscriptors
Si ja ets subscriptor, inicia sessió o registra't